یادداشت| علی کرمی،خبرنگار و فعال حوزه رسانه:
انرژی هستهای: پایهای برای خودکفایی چندجانبه
فناوری هستهای برای ایران فراتر از تولید انرژی است؛ این فناوری، از تولید برق پاک گرفته تا کاربردهای پزشکی (مانند رادیوداروها برای درمان سرطان) و کشاورزی (مانند افزایش مقاومت محصولات در برابر آفات)، ظرفیتهای بینظیری برای خودکفایی ایجاد میکند. با توجه به کاهش منابع فسیلی و نیاز جهانی به انرژیهای پایدار، ایران میتواند با تکیه بر انرژی هستهای، وابستگی به صادرات نفت را کاهش داده و حتی به صادرکننده برق و فناوری هستهای تبدیل شود. برای مثال، راکتور تحقیقاتی تهران سالهاست که رادیوایزوتوپهای پزشکی تولید میکند و نشاندهنده توان بومی ایران در این حوزه است. این خودکفایی، اقتصاد ایران را در برابر تحریمها مقاومتر میکند و فرصتهای شغلی تخصصی برای نسل جوان فراهم میآورد.
ریشههای مخالفت غرب و اسرائیل: تاریخ تکرار میشود
مخالفتهای غرب و اسرائیل با برنامه هستهای ایران، بیش از آنکه به بهانه «خطر تسلیحاتی» باشد، به هدف حفظ هژمونی منطقهای و جهانی آنها برمیگردد. این الگو در تاریخ معاصر ایران تکرار شده است. در دهه ۱۳۲۰، ملی شدن صنعت نفت با مقاومت قدرتهای غربی مواجه شد که نفت ایران را «مادهای بدبو و بیارزش» میخواندند و ادعا میکردند ایران توان مدیریت آن را ندارد. امروز، اتهامات مشابهی علیه برنامه هستهای ایران مطرح میشود تا از پیشرفت علمی و اقتصادی این کشور جلوگیری کنند. هدف واقعی، ممانعت از ظهور ایرانی است که با تکیه بر دانش بومی، معادلات قدرت در منطقه را تغییر دهد. دادههای آژانس بینالمللی انرژی اتمی بارها شفافیت برنامه هستهای ایران را تأیید کرده، اما این حقیقت زیر سایه تبلیغات منفی غرب گم شده است.
ابعاد سیاسی و ژئوپلیتیک: اقتدار در صحنه جهانی
انرژی هستهای، علاوه بر فواید اقتصادی، جایگاه ایران را در معادلات جهانی تقویت میکند. کشوری که به فناوری هستهای مسلط باشد، در مذاکرات بینالمللی از اهرم فشار قویتری برخوردار است. این موضوع برای غرب و اسرائیل، که به دنبال حفظ سلطه خود بر خاورمیانهاند، تهدیدی استراتژیک محسوب میشود. برنامه هستهای ایران، با ایجاد توازن قدرت، مانع از یکجانبهگرایی در منطقه میشود. برای مثال، توانایی ایران در غنیسازی اورانیوم، نهتنها از نظر فنی، بلکه از منظر سیاسی، پیامی روشن به جهان میفرستد: ایران تسلیم فشارهای خارجی نخواهد شد.
ابعاد اجتماعی و فرهنگی: تقویت غرور ملی
پیشرفت در حوزه هستهای، حس غرور ملی و خودباوری را در میان ایرانیان تقویت کرده است. دانشمندان ایرانی، با وجود تحریمها و محدودیتها، توانستهاند دستاوردهایی جهانی به نام خود ثبت کنند. این موضوع بهویژه برای نسل جوان، الهامبخش است و انگیزهای برای ادامه مسیر علمی و مقاومت در برابر فشارهای خارجی ایجاد میکند. بااینحال، تبلیغات منفی دشمنان سعی دارد این دستاوردها را کمرنگ جلوه دهد، مشابه آنچه در ماجرای ملی شدن نفت رخ داد.
چالشها و راهکارها: مسیری دشوار اما ممکن
با وجود فواید، برنامه هستهای ایران با چالشهایی مانند تحریمهای اقتصادی، فشارهای دیپلماتیک و جنگ روانی مواجه است. این تحریمها هزینههای توسعه فناوری را افزایش داده و دسترسی به تجهیزات پیشرفته را دشوار کردهاند. برای غلبه بر این موانع، ایران میتواند از چند استراتژی بهره ببرد:
– دیپلماسی فعال: تقویت همکاری با کشورهای همسو مانند چین و روسیه برای کاهش اثرات تحریمها.
– شفافسازی عمومی: اطلاعرسانی گسترده درباره فواید غیرنظامی انرژی هستهای برای جلب حمایت داخلی و جهانی.
– سرمایهگذاری در آموزش: تربیت نیروی انسانی متخصص برای تضمین پایداری برنامه هستهای در بلندمدت.
– مقاومت در برابر فشارها: حفظ استقلال در تصمیمگیریها، همانگونه که در ملی شدن نفت نشان داده شد.
نگاهی به تاریخ: درسهایی از گذشته
ملی شدن صنعت نفت در زمان دکتر مصدق، نمونهای تاریخی از مقاومت ایران در برابر زیادهخواهیهای خارجی است. در آن زمان، قدرتهای غربی با تحریم و کودتا سعی کردند این حرکت را متوقف کنند، اما اراده ملت ایران مسیر را تغییر داد. امروز نیز، برنامه هستهای ایران با همان روحیه ملیگرایانه پیش میرود و نشان میدهد که تاریخ، درس مقاومت را به ما آموخته است.
سخن پایانی
انرژی هستهای، فراتر از یک فناوری، نمادی از استقلال و اقتدار ایران است. مخالفتهای غرب و اسرائیل، نه از ترس بمب، بلکه از هراس ظهور ایرانی قدرتمند و خودکفا سرچشمه میگیرد. همانگونه که ملی شدن نفت، ایران را به بازیگری مستقل تبدیل کرد، برنامه هستهای نیز این کشور را به سوی خودکفایی و عزت جهانی هدایت میکند. این مسیر، با اراده ملت و دانش بومی، آیندهای درخشان را برای ایران رقم خواهد زد.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه