یادداشت؛
سیدآرمین حسینی؛شهرها به عنوان پرتوانترین محیطهای اجتماعی و معماری، در شکلدهی به رفاه و سلامت افراد نقش بسزایی دارند. در ادامه به برخی از المانهای شهری که میتوانند در کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه مؤثر باشند، اشاره میکنم:
۱. فضای سبز: فضاهای سبز در شهرها، همچون پارکها، باغها و میدانها، نقش مهمی در کاهش تنشها و افزایش سلامت روحی افراد دارند. فضاهای سبز امکاناتی مثل محلهایی برای استراحت، تمرین و تفریح فراهم میکنند که به افزایش ارتباط اجتماعی، رفع تنهایی و کاهش استرس کمک میکنند.
۲. فضاهای عمومی: فضاهای عمومی همچون میدانها، کتابخانهها، مراکز فرهنگی و هنری، بازارها و مراکز خرید مکانهایی هستند که افراد را به تعامل و ارتباط با یکدیگر تشویق میکنند. این فضاها فرصتهای مناسبی را برای افزایش همبستگی اجتماعی، تبادل اطلاعات و خلق فرصتهای شغلی فراهم میکنند.
۳. نقشهبندی شهری دوستدار کودکان: شهرهای دوستدار کودکان، با ارائه فضاها و امکانات مناسب برای بازی و آموزش کودکان، آسیبهای اجتماعی را به کمترین حد ممکن کاهش میدهند. مثلاً پارکها با امکاناتی مانند زمین ورزشی، تجهیزات بازی مناسب و نیروهای نظارتی، فضای ایمن و محیطی مناسب برای فعالیتهای خلاقانه کودکان فراهم میکنند. این اقدامات باعث تحرک فیزیکی کودکان، تقویت روابط اجتماعی آنها و افزایش اعتماد به نفس آنها میشود.
۴. راهها و مسیرهای پیادهروی: ایجاد راهها و مسیرهای پیادهروی امن و زیبا در شهرها، افراد را به ترک خودروها تشویق میکند و فرصتهای بیشتری را برای تعامل اجتماعی و ارتباطات میان افراد فراهم میکند. این اقدام سبب کاهش ترافیک، آلودگی هوا و ناشیهای اجتماعی مرتبط با آن میشود.
۵. فضاهای عمومی دوستدار افراد معلول: شهرها باید فضاهای عمومی را طوری طراحی کنند که به افراد معلول، امکان استفاده راحت و بدون مشکل از آنها را بدهند. ایجاد دسترسیهای مطلوب به امکانات عمومی، نقش مهمی در تضمین حقوق افراد معلول دارد و احساس تعلق به جامعه را در آنها تقویت میکند.
به طور کلی، المانهای شهری مناسب و بهینهسازی فضاها میتوانند در کاهش آسیبهای اجتماعی جامعه نقش بسزایی داشته باشند. با توجه به نیازهای افراد، ایجاد فضاهای سبز، فضاهای عمومی فعال و پرانرژی، توجه به نیازهای کودکان و افراد معلول، و ایجاد ساختارهای شهری مناسب، میتوان بهبود و بهتر شدن شرایط اجتماعی جامعه را به همراه داشته باشد.