چشم پیدا، چشم پنهان
حامد گنجی-فعال رسانه‌ای؛ساختارهای منظمی که در هر جامعه وجود دارد به گونه‌ای کنار هم چیده شده اند که به هماهنگی و تعامل هرچه بیشتر مکمل عملکرد همدیگر باشند و به نتیجه‌ای مطلوب و دلخواه که معمولا این نتیجه همان تحقق اهداف است برسند. اینگونه از ساختارها که از آنها میتوان به عنوان سازمان نیز یاد کرد، با توجه به ماهیت نوع عملی که انجام میدهند دارای اثرات مختلفی نیز می باشند که افکار عمومی یا همان جامعه‌ی مخاطب آن ساختار، نمود بیرونی این کارها را در ذهن خود به محکمه‌‌ی قضاوت وامیگذارد.
افکار عمومی برای یک ساختار منظم یا همان سازمان از اهمیتی ویژه برخوردار است چراکه رضایت یا عدم رضایت جامعه‌ی هدف آن سازمان تاثیر بسیار زیادی در سهولت عملکرد و ایجاد جوی آرام برای انجام فعالیت های آن سازمان دارد. واضح است که هر سازمان نیاز دارد افکار عمومی را به گونه‌ای مدیریت کند تا علاوه بر ایجاد رضایت از عملکرد، فضایی متناسب ایجاد گردد تا اهداف یکی پس از دیگری تحقق پیدا کنند. از این رو ساختارهای منظم و کوچکتری در درون سازمان‌ها به وجود آمدند که از آن میتوان به عنوان “روابط عمومی” یاد کرد.
روابط عمومی در هر سازمان نقشی برعهده دارد که حتی بالاترین مقام اجرایی آن سازمان نیز نمیتواند به راحتی از عهده‌ی این نقش برآید. دلیل این مسئله را نیز میتوان اینگونه عنوان کرد که روابط عمومی وظیفه‌ای تخصصی، مهارتی تجربه‌خواه و مسئولیتی جامع و همه‌جانبه است که رسیدن به درصد بالایی از موفقیت در آن نیز نیازمند درصد‌های بالایی از نظم، خلاقیت، اعتماد به نفس، قانون‌مداری، خودباوری، مسئولیت پذیری، واقع گرایی و درعین حال آرمان گرایی است. البته در کنار همه‌ی اینها نیز نمیتوان از عنصر “زمان” چشم پوشید چراکه هرچقدر یک شخص در جایگاه روابط عمومی همه‌ی عوامل و مولفه‌های فوق‌الذکر را داشته باشد باز هم مستلزم گذر زمان است تا جریانی را به وجود آورد که افکار عمومی به رضایتی نسبی از عملکرد سازمان برسند.
شاید بتوان یکی از کارکردهای اصلی روابط عمومی را جریان‌سازی دانست. جریان سازی مفهومی گسترده است که باعث مدیریت افکار عمومی می شود. در واقع جریانی که روابط عمومی به وجود می آورد بستری است که تمامی افکار، عقاید، باورها، قوانین و مقررات، اقدامات و عملکردهای موجود در سازمان به گونه‌ای به جامعه‌ی هدف تزریق می شود که تناسب و هماهنگی بالایی با اهداف از پیش تعیین شده برای روابط عمومی به وجود می آید.
هر سازمان نیاز دارد تا عملکرد خود را به گونه‌ای قابل باور و باقابلیت دفاع، به مخاطب عرضه دارد. بنابراین برای تحقق این مهم به روابط عمومی نیاز پیدا میکند. میتوان گفت روابط عمومی تمامی کارهایی که سازمان انجام می دهد را به گونه‌ای که خود در معرض دید نباشد در اختیار مخاطب قرار می دهد. اگر بخواهیم ریزتر به موضوع نگاه کنیم؛ تولید اخبار، برگزاری مراسمات، نشست‌ها، بازدیدها، دیدارها، تفاهم نامه‌ها، سفرها و … همگی جز کارهای هستند که مخاطب بدون آنکه بداند روابط عمومی در انجام آن ها شریک اصلی بوده، از آنها اطلاع پیدا کرده و تاثیرات آنان را دریافت میکند.
روابط عمومی با رصد تمامی بخش‌ها و زوایای پیدا و پنهان موجود در سازمان و عرضه‌ی آن ها به مخاطب، نقشی بی بدیل در تحقق اهداف دارد به گونه‌ای که فقدان این ساختار مهم، در بازدهی عملکرد سازمان مشهود خواهد بود بنابراین جدی گرفتن نقش روبط عمومی‌ها به منظور تسهیل گری و تحقق اهداف ضروری به نظر می رسد.