ویروس سرکش کرونا هر بار به طریقی پاتکی مهیب به کشور ما زده و تبعاتی در حوزه جانی و مالی به ثمر رسانده که قابل توصیف نیست.
از ویژگیهای این ویروس قربانی کردن کسانی است که دارای بیماری و از سیستم ایمنی بدنی ضعیفی برخوردار هستند.
این خصیصه در مورد اقتصاد ایران نیز مصداق داشته و ضعف اقتصادی و اقتصاد بیمار کشور با هر تلاطمی عکس العمل نشان داده و دچار بحران می شود.

تعطیلی طویل المدت صنوف مختلف و به طور کلی بازار در راستای ایجاد محدودیت‌ها و قطع زنجیره کرونا شاید جان را از گزند این بیماری مصون بدارد اما نان را که لازمه زنده ماندن است فدای آن کرده است.
گرانی های سرسام آور و تورم لجام گسیخته به اندازه کافی بازار را تحت تاثیر قرار داده بود که تعطیلات ده روزه کرونایی و در بعضی شهرها حتی بیشتر، بازاریان را با چالشهای جدیدی مواجه خواهد کرد.
عقب افتادن اقساط و برگشت خوردن چک‌ها سوای بار اقتصادی از نظر روحی و روانی تاثیرات منفی داشته و ممکن است زندگی خانواده ها را تحت شعاع قرار دهد بنابراین دولت مکلف است با وجود شرایط اقتصادی نامطلوب نسبت به نیازها و مشکلات اصناف بی تفاوت نبوده و در راستای جبران کاستی‌ها به فکر مسکن هایی نیز باشد.

استمهال وامها، ارایه تسهیلات ارزان قیمت، کمک های تامین اجتماعی، معافیت های مالیاتی و …..از جمله مواردی است که دولت نقش تعیین کننده ای در کمک به اقتصاد و معیشت اصناف می تواند داشته باشد.
عبور از پیک چهارم و رسیدن به ساحل آرامش مستلزم شرایطی است که سلامت و اقتصاد را با هم و همزمان سامان بخشید.